De optopping is in vele opzichten een verbindende factor. Het verbindt de originele architectuurtaal met een gelijksoortige taal van de eigentijdse uitbreiding, er is een metaforische verbinding met het industriële verleden van de stad en er ontstaat een verbinding tussen het plein en de aangrenzende architectuur.
De optopping gaat mee in het gedachtegoed van de oorspronkelijke architect die in zijn architectuur onder andere pleite voor een bekroning op gebouwen. Ook wordt iedere functie in het Bischoff gebouw in de gevel op een andere wijze vormgegeven. De nieuwe woonfunctie en het ontsluitingsgebied van de optopping doen dit ook.
Onder de woningen en boven het bestaande gebouw is een tussengebied ontworpen met een semi-openbaar karakter, om de scheiding tussen het openbare pleingebied en de private woningen minder hard te maken. Meer een vloeiende overgang tussen beide.
Het industriële verleden van de stad geeft Hengelo haar huidige identiteit. De schil van de optopping is vormgegeven met geperforeerd cortenstaal en draagt een textuur die verwijst naar de weving van textiel. Door de optopping ontstaat er een juiste verhouding tussen plein en stedelijke wand. Het centrum krijgt een beter plein en de stad een verbinding met haar eigen identiteit.
